Hallo, volgers van de veteranen.
Het heeft even geduurd,maar ik heb weer even tijd op deze Paasmaandag om de avonturen van de veteranen op papier te zetten. Ik heb gezocht naar de paaseieren, maar die lagen gewoon in een doosje in de koelkast.

De paashaas had zeker geen tijd gehad om ze te schilderen. Volgend jaar hoop ik wel aan de beurt te zíjn.Maar goed, het paasbrood met spijs was wel lekker. We hebben dit weekend geen wedstrijd toegewezen gekregen. De KNVB denkt zeker dat we de resterende 8 wedstrijden nog wel in 5 weken kunnen spelen. Twisk TSV VEl hebben we nog helemaal niet gehad en die staan tot 16 mei nog niet op het programma, dus die zien we dit seizoen, denk ik, niet. Blokkers VE 2 is onze tegenstander na de klaverjasavond. We blijken krap in de spelers te zitten, maar onze aanvoerder wordt getipt, dat de zaterdag 3 niet gespeeld heeft en er een aantal spelers wel willen meedoen. Eric Binkhuijsen zal gaan bellen en met hem erbij kunnen we op 3 man rekenen. Klasse, Eric. De volgende dag hebben we dan genoeg spelers. lkzelf ga vlaggen en Richard staat reserve. Onze keeper, Adrie, is ook geblesseerd. Hij heeft last van een ingegroeide teennagel en wordt daaraan geholpen. Gelukkig is René bereid om in het doel te gaan staan en van plan de ballen tegen te houden. Eric gaat laatste man spelen en Roy schuift op naar het middenveld, waar de tweede invaller Cedric geposteerd wordt. De derde invaller gaat linksback spelen ( helaas is zijn naam me nu ontschoten,maar zodra ik die weet, zal ik hem alsnog vermelden ) .

Volgens mij hadden we de eerste wedstrijd met 1-l gelijk gespeeld, dus er zitten vandaag wel een of meerdere punten voor ons in het verschiet. De invallers zijn een verrijking voor ons elftal. Eric stuurt de verdediging goed aan en de back doet zijn werk en Cedric beheerst het middenveld. Roy heeft na afloop nog wel gedoucht, eigenlijk was dat niet nodig geweest, maar ja,hij moest natuurlijk zijn haar wassen. In het begin komt de tegenstander nog een paar keer in de buurt van onze zestien, maar René hoeft niet veel gestrekt naar de hoek ofzo. Wij krijgen in de eerste helft wel genoeg kansen of mogelijkheden, maar de bal wil er vooralsnog niet in. We gaan dan ook met een brilstand de rust in. Er zijn geen blessures en iedereen wil wel doorgaan en omdat Richard en ik langs de zijlijn lekker in het zonnetje staan, blijf ik vlaggen en Richard als reserve klaar staan. De tweede helft is de tegenstander haast niet meer van hun helft af te slaan. Kwadijk heerst op het middenveld, maar op de een of andere manier wil de bal niet bij hun het doel in. Hun keeper houdt nog steeds zijn doel schoon, hij ligt of staat steeds in de weg van de bal. Maar ja, we schieten dan ook wel steeds de bal n zijn buurt en de hoek wordt weinig gezocht. Eric probeert het vanaf eigen veld ,maar halverwege rent hij steeds langzamer en hij schuift de bal net aan de verkeerde kant van de paal voor het doel langs. Op een gegeven moment wordt er wel acht keer achtereen ( binnen een minuut ) op doel geschoten, maar steeds weer komt de keeper als winnaar tevoorschijn. Het publiek wordt gek en schreeuwt samen met Richard en ik ” Schiet hem er dan in !!! ” Dan gebeurt het dan toch , vlak nadat de tegenstander een kleine kans had op 1-0, lukt het Peter J. om de keeper te passeren. Weliswaar raakte de keeper hem nog aan,maar het schot was hard genoeg, zodat hij de bal niet uit zijn doel kon houden. Wat een opluchting , maar nu is het zaak om de voorsprong vast te houden en niet door een counter verrast te worden.

Gelukkig vindt Peter J. het doel nogmaals. Ditrnaal via de binnenkant van de paal,maar het is 2-0 en deze stand blijft tot het eind gehandhaafd. Weer eens drie punten en geen gelijkspel, zodat we nu een eind omhoog schieten op de ranglijst. We worden nu een middenmotor en dat is niet gek als eerstejaars veteranen. Eric en zijn mannen, bedankt voor het meedoen. De volgende wedstrijd moeten we aantreden tegen Kwiek VE 1.
Adrie is nog steeds afwezig i.v.m. zijn nagel. We hebben 12 man en misschien is René ook aanwezig, maar dan moet hij rechtstreeks gaan. We moeten naar Avenhorn en dat ligt tegen de Beemster aan.

Avenhorn (dialectische uitspraak ook wel Avehorre) is een dorp in de gemeente Koggenland, in de Nederlandse provincie Noord-Holland. Het dorp heeft 3020 inwoners (2004). Avenhom was tot l januari 1979 een zelfstandige gemeente. Tot die gemeente behoorden sinds 13 april 1854 ook de dorpen Grosthuizen en Scharwoude en verder behoorde Oostmijzen tot de gemeente. ln 1979 fuseerde Avenhorn met Berkhout, Oudendijk en Ursem tot de gemeente Wester-Koggenland, die per l januari 2007 met Obdam fuseerde tot de gemeente Koggenland. Avenhorn heette van oorsprong anders, in 1396 komt de plaatsnaam voor als Lutticdrecht. De huidige plaatsnaam komt een eeuw later pas voor het eerst voor, in 1494 werd het geschreven als Avenhoorn.Er wordt van uitgegaan dat Avenhorn hoek van Ave betekent. Vanaf de jaren zeventig van de twintigste eeuw kent Avenhorn een gestage en vooral in de jaren negentig en begin 21e eeuw een sterke groei en zijn de dorpen De Goorn en Avenhorn geheel aan elkaar gegroeid. Avenhorn vormt dan ook samen met het dorp De Goorn de hoofdplaats van de gemeente Koggenland. Op de grens met De Goorn ligt tegenwoordig het winkelcentrum, Vijverhof genaamd. De voornaamste bron van inkomsten is tegenwoordig vooral administratieve en zakelijke dienstverlening waar het vroeger, rond en voor 1950, landbouw en veeteelt was. Avenhorn kende destijds dan ook een land- en tuinbouwveiling, die per boot te bereiken was. Van deze veiling is alleen de kade nog over, het oude centrum van het dorp. Hoewel de meeste winkels zijn verdwenen uit het centrum, zijn het West en het Hoog nog altijd het uitgaanscentrum en de hoofdstraat van Avenhorn. Sinds de jaren negentig van twintigste eeuw is bij dat centrum ook een groot deel van de buurtschap Kathoek betrokken. Aan het West bevind zich ook de opvallende Groene Kerk. De oorspronkelijk groen gekleurde toren van de kerk dateert van 1642 maar moest in 1914 herbouwd worden.

Het is wel vroeg, dat we vertrekken. We moeten al om 9 uur vertrekken ,maar de meeste spelers zijn op tijd. Vandaag is het dan zover. Mijn rentree op het groene veld. Ik heb al een paar keer volop getraind en mijn knie vertoonde weinig last, dus ik ga het vandaag proberen tegen een echte tegenstander. Vorige keer was het , hoe kan het ook anders bij ons, een gelijkspel. Ik dacht, 2-2 en daar kwamen we toen goed mee weg. Maar vorige week hebben we drie punten gehaald, dus met ons vertrouwen zit het wel goed, alleen moeten we dat vertalen naar het veld toe. Mooi gezegd, hè. Als de organisatie maar goed blijft staan, nog zo’n mooi gezegde. Helaas komt René niet en is Roy bereid tussen de palen plaats te nemen. Mijn plaats wordt linkshalf. De aanvoerder rekent er dus op, dat ik veel meters kan maken bij mijn rentree. Eerst maar eens zien of mijn knie dat aan kan. Wim gaat vlaggen en Richard is reserve. ‘We komen vanaf het begin onder druk te staan, maar voorlopig houdt Roy het doel schoon.

Onze voorhoede komt weinig in de buurt van hun doelman en we hebben dan ook weinig tot geen kansen. Af en toe wordt ik ook in het spel betrokken en passeer ik twee man en strandt dan op de derde, maar bij de sprint heb ik geen last van de knie en ook in het verdere verloop van de wedstrijd heb ik geen last. Gelukkig maar. Dan komen we toch op achterstand. Een schot van buiten de zestien gaat via de bips van een van ons buiten bereik van Roy het doel in en we staan l-0 achter. We komen toch wel een paar keer bij hun achterlijn, maar krijgen de bal niet in het doel of bij een medespeler. We gaan dan ook met een 1-0 achterstand rusten. Na rust komt Wim in het veld en gaat Richard vlaggen. Even gelijk een doelpuntje maken en dan wordt het weer een wedstrijd, maar de tegenstander is wat anders van plan en maakt de twee nul door een speler, die volgens mij nooit scoort, want hij is er zelf het meest verbaasd over. Maar hij doorboort wel onze plannen om de aansluiting te bewerkstelligen. We blijven onder druk staan en ….. het kon niet uitblijven, Roy wordt weer met een hard schot gepasseerd, door de vervelendste speler aan hun kant, die door het midden recht op doel afkomt.3-0. Dan begint ook hun scheidsrechter een beetje vreemd te fluiten en hun vlagger steekt de vlag al omhoog als we alleen al naar voren kijken. De bittere pil is nog niet op voor ons, want we krijgen een penalty tegen. Roy gaat als een volleerde rugbyspeler, die vervelende speler aan zijn benen hangen en brengt hem ter val. Jammer genoeg zag de scheidsrechter het ook en kreeg Roy de strafschop aan zijn broek. 4-0. De wedstrijd is dan gespeeld ( figuurlijk dan ) want we moeten nog even. De eindstand wordt nog op 5-0 gebracht en had ik mij mijn rentree anders voorgesteld. Er is echter ook een positief punt, want ik heb geen last van mijn knie gehad en later ook niet. ‘We nemen toch nog een paar biertjes in hun kantine en gaan verder in Kwadijk met de derde helft.
Dynamo 2 is de eerstvolgende tegenstander en daar hadden we thuis een goede wedstrijd tegen gespeeld 1-3, maar de laatste twee doelpunten vielen pas heel laat in de tweede helft, dus we zullen wel zien of we daar een puntje mee kunnen nemen. Adrie zal aanwezig zijn, want die is genezen van zijn teenbehandeling. Weer moet ik vroeg op, want om 9 uur was het vertrek uit Kwadijk gepland. Het was nog wel een beetje fris op het fietsie, maar de zon zou weldra gaan schijnen. Dynamo komt uit Ursem en daar gaat de reis dan ook naar toe.

Ursem was tot 1 januari 1979 een zelfstandige gemeente, waartoe ook het dorp Rustenburg behoorde en verder, Noorddijk de Mijzen (zonder het deel van Oostmijzen) en deel van de Schermer. In 1979 fuseerde de gemeente met de gemeenten Avenhorn. Berkhout en Oudendijk tot de gemeente Wester-Koggenland, die zelf per I januari 2007 fuseerde tot de gemeente Koggenland.
Het dorp is gelegen in één van de knikken van de zuidelijk deel van de Westfriese Omringdijk. Bij het dorp wordt ook de buurtschap Noorddijk gerekend, een dijkgedeelte die noordelijk is gelegen van Ursem, die loopt in de richting van Zuid-Spierdijk/Spierdijk. De dijkweg loopt ook deels door het centrum van Ursem. De noorddijk is de noordelijke en westelijke dijk van de Polder Ursem, de zuidelijke dijk is de Walingsdijk.

Buiten de dorpskern in de gemeente Koggenland wordt het poldergebied in de Schermer tussen Rustenburgerweg en de Mijzen formeel bij Ursem gerekend, dat poldergebied wordt Polder O genoemd. In dit gebied bevind zich ook nog Ondermolen O, die een onderdeel was van de bemaling van de Schermer. Ursem is een oude plaats. In 1083 wordt de plaats als Urisheim genoemd in de stukken van de Abdij van Egmond .ln 1420 komt de plaats voor als Uresheim. Het dorp was tot de jaren zestig van de twintigste eeuw een niet al te groot agrarisch dorp. Daana groeide de plaats langzaam uit tot een groter dorp. Het dorp kent nog wel steeds de typische bewoning van voor die groei. Zo zijn er in het dorp en in de polder van Ursem nog vrij veel westfriese stolpboerderijen te vinden.
De polder Ursem valt sinds 1980 niet geheel meer onder het dorp. Bij de verkaveling is de weg De Leet aangelegd, vernoemd naar een sloot in de buurt van Ursem, en de Julianastraat. Die laatste werd meteen onderdeel van het dorp Avenhorn. De Leet was in eerste instantie geheel Ursem, maar omdat de voetbalvereniging van De Goorn naast de voor de verkaveling uitgegraven plas lag in Ursem, besloot men uiteindelijk de grens te verleggen. Thans ligt de grens daar waar de voetbalvereniging ophoudt en de Ursemmerplas begint. De Ursemmerplas is het belangrijkste recreatiegebied in de gemeente en omgeving. Bij het recreatiegebied is ook een camping gevestigd. Het dorp herbergt het zuiden van de woonkern een Hertenkamp. Verder zijn er twee kerken gevestigd en in het centrum van het dorp zijn de sportvelden gelegen waar de voetbalvereniging, SC Dynamo, handbalvereniging Dynamo en tennisbanen van TC Ursem liggen. Tevens heeft Ursem een scouting groep, scouting Don Bosco.

De reis verliep voorspoedig en we moesten even zoeken ,maar we vonden een goede parkeerplaats vlak bij het veld. Het was natuurhjk nog niet zo druk met auto’s , omdat we zo vroeg moesten voetballen. We waren hier al eerder geweest, maar toen waren we nog het 4″, dacht ik. Bob Waterloo voetbalde toen nog en die raakte weer helemaal opgewonden, omdat er naast de kantine een dames handbalwedstrijd aan de gang was. Hij was liever blijven kijken dan aan het voetballen te gaan. Maar goed, dat was vroeger. Adrie was er inderdaad weer bij,en o ja voor ik het vergeet, Peter van L. ging de eerste helft vlaggen. Ikzelf stond weer in de basis en had dus weer het vertrouwen gekregen van de aanvoerders. Vanaf het begin bleek het een zware wedstrijd te worden, we werden op het middenveld overtroeft en hun spits bleek moeilijk te bespelen. Hij had al een paar kleine kansjes gehad, maar wist via de binnenkant van de paal de 1-0 binnen te schuiven. Wij kwamen ook wel bij hun doel, maar hun keeper was attent. lkzelf zat in het begin niet zo in de wedstrijd, want ik gaf de bal een keer zomaar in de voeten van een tegenstander.Later had ik wel grip op mijn tegenspeler. We gingen met een 1-0 achterstand de rust in en dat was toch niet slecht. Ze zeiden zelf al tijdens het lopen naar de kleedkamer, dat ze het de vorige wedstrijd bij ons thuis pas laat hadden afgemaakt. In de tweede helft kreeg hun spits het op zijn heupen. Bij de tweede goal hoorde Adrie de bal alleen maar langs fluiten. In een duel met Peter van E. kreeg de spits de bal toch goed op z’n slof en haalde in een keer uit. 2-0. De derde goal maakte hij ook en deze was ook niet houdbaar voor Adrie. Deden jullie dan niets terug, zult u denken. Ja, we kwamen wel vier keer alleen voor de keeper, twee keer werd er tegen hem op geschoten en de andere keren werd de bal naast het doel geschoten. Een gelijkspel had er wel een klein beetje ingezeten, maar ja, de bal moet natuurlijk wel tussen de palen en de bovenlat terecht komen.

Dit paasweekend hebben we vrij en volgende week komt de koploper op bezoek, waar we vorige keer bij hun thuis met 6-0 verloren. Dat wordt dus een hele zware wedstrijd. Maar dat leest u volgende keer wel weer.
Groetjes, Harry T.

Hoe wordt ik libero ?
De moderne libero doet het prettigste werk in het voetbal. Deze positie kent geen verantwoordelijkheid en het gaat er rustig aan toe. Er zijn geen directe tegenstanders waar je als een terriër achteraan moet en je hoeft niet al je krachten in te zetten om in het offensief te gaan. Een libero valt helemaal nooit iets te verwijten als alles verkeerd is gegaan en zijn eigen elftal totaal ingemaakt wordt. Hij doet dienst als een soort brandweer, dus als het hele huis afbrandt, kan hij daar niets aan doen. Hij heeft de brand toch zeker niet gesticht ? De enige inspanning waartoe hij in staat moet zijn, is zijn benen uit elkaar doen voor een spreidsprong.

Verder organiseert hij :
De achterhoede ( wat hij met een megafoon ook vanaf de bank zou kunnen doen ). Het sluiten van de voorhoede door ruimtedekking ( rustig aan ). Het blokkeren van doorgebroken spelers 25 meter voor het doel ( het maakt hem niets uit als dat eventueel 26 of 24 meter is). Het inleiden van een tegenaanval en de offensieve ondersteuning van een aanval ( meestal met een brede pass zonder aanloop ).
Als de voetballer ouder wordt en/of meer invloed heeft binnen het elftal of op de coach, dan kan hij deze felbegeerde rustige plek in het elftal veroveren. Een beroemde uitzondering was Frank Beckenbauer, de Duitser die op de prille leeftijd van 13 bij Bayern Munchen al inzag dat dit de plek was om zijn carrière te starten en daar op een rustige manier heel oud te worden. En zo stond hij daar 19 jaar lang op dezelfde plek in het veld, waarna hij nog eens vijfjaar van zijn leven in New York en Hamburg kon gaan lijntrekken.

Tot slot : Een doorgebroken speler is meestal nog heel.