Lintje !
Eric Binkhuysen was voorgedragen voor een lintje. Initiatiefnemer Lida heeft bij de club, KNVB en Politie de gegevens opgevraagd , waardoor hij in aanmerking zou kunnen komen. Natuurlijk niets dan lovende woorden en 31 maart kregen we bericht dat de onderscheiding was toegekend. De uitreiking zou plaats vinden in de “ De Groote Molen ‘te Oppenhuizen. Oppenhuizen ?? Klein foutje. Later in de brief stond de goede plaats en wel Oosthuizen.
Ja, dan moet er een maand geheimhouding volgen, zodat Eric niets zou vermoeden. Mensen moeten worden uitgenodigd en iedereen moet natuurlijk niets zeggen met Eric in de buurt. Het begon natuurlijk bij Anja, die hem naar de locatie zou moeten brengen met een of andere smoes. Ja, wat moet je nou om negen uur ’s-ochtends al in Oosthuizen doen ? Anja kwam op het idee om zogenaamd met een paar goede vrienden te gaan ontbijten bij hen thuis. Snel werden de autosleutels voor zijn neus weggekaapt, anders had hij nooit naar Oosthuizen gereden. Maar zoals het ( naar horen zeggen ) een goed echtpaar betaamt , werd Anja een paar keer gewezen op het feit, dat ze een paar keer de verkeerde afslag nam.
Oosthuizen werd bereikt en Eric vroeg zich natuurlijk af, of ze daar gingen ontbijten en toen hij de kinderen, kleinkinderen , twee ex-collega’s en Lida en mij zag, ging er, denk ik , toch een klein belletje rinkelen. Temeer daar er nog vijf tafels vol zaten en een klein toneeltje was opgesteld. Daar kwam ook nog de burgemeester binnen en hadden alle lintjeskandidaten nu wel door , dat ieder met een smoes hierheen was gelokt.
Één voor één, met hun partner, werden de kandidaten naar voren geroepen. Er werd ze verteld waarvoor ze een lintje kregen en kregen de onderscheiding, die daarbij hoort, opgespeld. Ook werd de oorkonde voorgelezen door de burgemeester . Ook de geboorteplaats werd genoemd en dat ging soepeltjes , totdat hij stokte bij het lezen van de geboorteplaats van Eric. Eric was geboren in Indonesië en de naam uitspreken was te veel. Behulpzaam, zoals Eric is, hielp hij hem even met de uitspraak. Nadat iedereen zijn onderscheiding had gehad, kwamen er lekkere hapjes en wat te drinken op tafel en kon iedereen zijn felicitaties overbrengen. Maar ja , aan alles komt een eind . Lida, Jaap en ik werden uitgenodigd door de familie om bij Brasa in Purmerend een drankje en wat hapjes te gaan nuttigen en, zoals Eric dacht, een einde aan de ochtend te maken. Er werd nog een foto gemaakt met de drie trotse lintjesdragers en ging ieder zijn eigen weg.
Wat Eric ook niet wist, was dat we een borrel hadden geregeld om een uur of vier in de kantine van Kwadijk . Weer moest Anja een smoes verzinnen en deze keer moest hij mee om een ijsje ergens te gaan eten met zijn kleinzoon. Eric was alweer klusjes aan het doen , stilzitten zit niet in zijn aard, maar hij ging toch mee. De verkeerde weg natuurlijk weer . Ondertussen waren de uitgenodigden ook gearriveerd en was hij weer aangenaam verrast . Het werd nog een gezellige middag/avond.
Elmar, onze voorzitter, zette hem ook nog in het zonnetje, die gelukkig de hele dag scheen, met een mooie toespraak. Nadat de meeste genodigden weg waren, bleef er nog een groep achter waarvoor Eric nog chinees/Indonesisch eten liet aanrukken. Dat ging goed naar binnen. Daarna nog een paar drankjes, maar aan alles komt toch weer een eind.
Volgens mij was het een geslaagde dag, waar Eric , hoop ik, met veel plezier aan terug zal denken.
